STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH PRZEDSZKOLA CZTERY PORY ROKU

Preambuła

Dobro i bezpieczeństwo dzieci w Przedszkolu Cztery Pory Roku jest priorytetem wszelkich działań
podejmowanych przez pracowników przedszkola, stażystów, praktykantów i wolontariuszy na rzecz dzieci.
Przedszkole, realizując zadania, działa w ramach obowiązującego prawa, obowiązujących w nim
przepisów wewnętrznych oraz w ramach posiadanych kompetencji. Niedopuszczalne jest, by pracownik
przedszkola stosował wobec dziecka jakąkolwiek formę przemocy fizycznej czy psychicznej.

Niniejszy system ochrony dzieci przed krzywdzeniem określa: działania edukacyjne, profilaktyczne oraz
określa procedury interwencji zapobiegania krzywdzeniu dzieci, a w sytuacji gdy do krzywdzenia doszło-
określa zasady zmniejszenia rozmiaru jego skutków poprzez prawidłową i efektywną pomoc dziecku oraz
wskazuje odpowiedzialność osób zatrudnionych.

Standardy są szeroko promowane wśród całego personelu, rodziców i dzieci uczęszczających do
Przedszkola. Poszczególne grupy małoletnich są z poniższymi standardami aktywnie zapoznawane poprzez
prowadzone działania edukacyjne i informacyjne.

Podstawa prawna:

Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991r. Nr 120, poz. 526 z późn. zm.),
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.),
Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359),
Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1606),
Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1304 z późn. zm.),
Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (t.j. Dz. U. z 2021 r. Poz. 1249),
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1138 z późn. zm.),
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1375 z późn. zm.),
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.) -art. 23 i 24,
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 z późn. zm.).

Numery telefonów instytucji pomocowych:

Pomogą Ci:

Ośrodki pomocy społecznej – w sprawach socjalnych, bytowych i prawnych.
Powiatowe centra pomocy rodzinie – w zakresie prawnym, socjalnym, terapeutycznym lub udzielą informacji na temat instytucji lokalnie działających w tym zakresie w Twojej miejscowości.
Ośrodki interwencji kryzysowej i Ośrodki wsparcia – zapewniając schronienie Tobie i Twoim bliskim, gdy doznajesz przemocy domowej; udzielą Ci pomocy i wsparcia w przezwyciężeniu sytuacji kryzysowej, a także opracują plan pomocy.
Specjalistyczne ośrodki wsparcia dla osób doznających przemocy domowej – zapewniając bezpłatne całodobowe schronienie tobie i twoim bliskim, gdy doznajesz przemocy domowej, oraz udzielą kompleksowej, specjalistycznej pomocy w zakresie interwencyjnym, terapeutyczno-wspomagającym oraz w zakresie potrzeb bytowych.
Okręgowe ośrodki i lokalne punkty działające w ramach Sieci Pomocy Pokrzywdzonym Przestępstwem – zapewniając profesjonalną, kompleksową i bezpłatną pomoc prawną, psychologiczną, psychoterapeutyczną i materialną.
Sądy opiekuńcze – w sprawach opiekuńczych i alimentacyjnych.
Placówki ochrony zdrowia – np. gdy potrzebujesz uzyskać zaświadczenie lekarskie o doznanych obrażeniach.
Komisje rozwiązywania problemów alkoholowych – podejmując działania wobec osoby nadużywającej alkoholu.
Punkty nieodpłatnej pomocy prawnej – w zakresie uzyskania pomocy prawnej.

Możesz zadzwonić do:

Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” tel. 800 12 00 02 (linia całodobowa i bezpłatna), dyżur prawny (22) 666 28 50.
Ogólnokrajowej Linii Pomocy Pokrzywdzonym tel. +48 222 309 900; przez całą dobę można anonimowo uzyskać informacje o możliwości uzyskania pomocy, szybką poradę psychologiczną i prawną, a także umówić się na spotkanie ze specjalistami w dowolnym miejscu na terenie Polski.
Policyjny telefon zaufania dla osób doznających przemocy domowej nr 800 120 226 (linia bezpłatna przy połączeniu z telefonów stacjonarnych, czynna codziennie w godzinach od 9:30 do 15:30, od godz. 15:30 do 9:30 włączony jest automat).

Lokalnie możesz szukać pomocy:

Centrum Usług Społecznych w Rokietnicy, ul Pocztowa 8, tel +48 61 814 53 41, e-mail: cus@cusrokietnica.pl, strona www BIP – Centrum Usług Społecznych w Rokietnicy (cusrokietnica.pl).
Komisariat Policji w Rokietnicy, ul Rolna 20, tel: 47 771 34 02.
Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Rokietnicy, ul.Golęcińska 1, tel 618145 341

Słowniczek pojęć oraz wyjaśnienie terminów ujętych w Standardach Ochrony Małoletnich Przedszkola Cztery Pory Roku:

Pracownikiem placówki jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub na podstawie umowy o świadczenie usług; to także wolontariusz, praktykant oraz stażysta.
Dzieckiem, małoletnim jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.
Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentowania dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy.
Zgoda rodzica dziecka oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinno-opiekuńczy.
Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika placówki, lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.
Instytucja – każda instytucja świadcząca usługi dzieciom lub działająca na rzecz dzieci.
Kierownictwo – osoba, organ lub podmiot, który w strukturze danej instytucji, zgodnie z obowiązującym prawem i/lub wewnętrznymi dokumentami, jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach instytucji.
Osoba odpowiedzialna za politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem to wyznaczony przez kierownictwo placówki członek personelu sprawujący nadzór nad realizacją polityki ochrony dzieciprzed krzywdzeniem w placówce.
Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

Standard I. POLITYKA

I.1.Polityka ochrony dzieci jasno i kompleksowo określa:

zasady bezpiecznej rekrutacji personelu Przedszkola Cztery Pory Roku,
sposób reagowania na przypadki podejrzenia, że małoletni doświadcza krzywdzenia,
zasady bezpiecznych relacji personel-dziecko (nauczyciele, pracownicy obsługi i pracownicy administracji przedszkola),
zasady bezpiecznego korzystania z internetu i mediów,
zasady ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci.

Standard II. POLITYKA

II.1 Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu Przedszkola Cztery Pory Roku:

Rekrutacja pracowników w placówce odbywa się według zasad, które obejmują ocenę przygotowania kandydatów do pracy z dziećmi- kwalifikacje i predyspozycje kandydatów oraz rekrutację pracowników obsługi i administracji zgodnie z kwalifikacjami. Placówka uzyskuje informacje z Krajowego Rejestru Karnego o pracownikach (gdy jest to dozwolone przepisami obowiązującego prawa).
Rozpoczynając pracę w Przedszkolu wszyscy członkowie personelu, w tym wolontariusze oraz praktykanci, przechodzą szkolenie w zakresie ochrony dzieci obejmujące zapoznanie z obowiązującymi w placówce Standardami Ochrony Małoletnich.
Wszyscy pracownicy (nauczyciele, pracownicy obsługi i administracji przedszkola) obowiązkowo składają oświadczenia o niekaralności lub toczących się wobec nich postępowaniach karnych lub dyscyplinarnych za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności oraz przestępstwa z użyciem przemocy na szkodę małoletniego (w przypadkach, gdy prawo nie zezwala na pozyskanie informacji z KRK).
Wszyscy członkowie personelu placówki zostają przeszkoleni w zakresie rozpoznawania symptomów krzywdzenia dzieci, w zakresie odpowiedzialności prawnej do podejmowania interwencji w przypadku podejrzenia wystąpienia przemocy wobec dzieci, w zakresie procedury „Niebieskie Karty” oraz innych niezbędnych procedur bezpieczeństwa.

II.2 Sposób reagowania na przypadki podejrzenia, że małoletni doświadcza krzywdzenia:

Wszyscy pracownicy zobowiązani są do odbycia przeszkolenia dotyczącego rozpoznawania symptomów krzywdzenia dzieci, w zakresie właściwym dla sprawowanych funkcji i stanowiska nauczyciela czy innego pracownika w placówce. W oparciu o tę wiedzę, doświadczenie i w ramach wykonywanych obowiązków zobowiązani są zwracać uwagę na czynniki ryzyka i objawy krzywdzenia dzieci. Każdy pracownik, który zauważy lub podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone zobowiązany jest zareagować, a w sytuacji koniecznej udzielić pierwszej pomocy.
Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych dowiedziały się o krzywdzeniu dziecka lub mają inne informacje z tym związane zobowiązane są do zachowania tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

II.3 Zasady bezpiecznych relacji personel-dziecko (nauczyciele, pracownicy obsługi i pracownicy administracji
przedszkola):

Każdy pracownik przedszkola zobowiązany jest do utrzymywania profesjonalnej relacji z dziećmi oraz każdorazowego rozważenia, czy jego reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci. Każdy pracownik zobowiązany jest do działania w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji swojego zachowania.
Pracownicy zobowiązani są do troski o bezpieczeństwo małoletnich zgodnie ze swoimi kompetencjami oraz obowiązującym prawem.
Kodeks zachowań określa, jakie zachowania i praktyki są niedozwolone w pracy z dziećmi. Kontakt fizyczny z dzieckiem jest zjawiskiem nieuchronnym w pracy nauczyciela, wychowawcy, specjalisty.
Bezpośredni kontakt z dzieckiem oparty jest na poszanowaniu intymności i godności małoletniego.

Dopuszczalnym zachowaniam respektującym godność małoletniego jest:

poklepanie po ramionach lub plecach,
uścisk dłoni lub przybicie piątki,
dotykanie rąk, ramion czy barków, trzymanie za ręce w trakcie zabawy czy dla uspokojenia małoletniego
w sytuacji wzburzenia emocjonalnego,
pomoc w wykonaniu czynności samoobsługowych oraz ćwiczeń,
trzymanie za ręce dzieci w czasie spaceru,
siadanie w pobliżu dzieci,
delikatne przytulenie dziecka jeżeli to ono wykazuje taką potrzebę np. w czasie płaczu.

Zawsze właściwym jest zapytanie dziecka o pozwolenie na taki rodzaj zachowania.

Zasady komunikacji z dzieckiem:

W komunikacji z małoletnimi należy zachować cierpliwość i szacunek.
Należy uważnie słuchać dzieci i udzielać im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji. Komunikując się z dzieckiem starać się, by twarz była na poziomie twarzy dziecka.
Należy zapewniać dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo z jakąś sytuacją, zachowaniem czy słowami, mogą o tym powiedzieć i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji lub pomocy.
Należy doceniać i szanować wkład dzieci w podejmowane działania, aktywnie je angażować i traktować równo bez względu na ich płeć, ogólną sprawność (w tym intelektualną), status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
Podejmując decyzje dotyczące dziecka, należy informować o tym małoletniego i starać się brać pod uwagę jego oczekiwania, jeżeli jest to możliwe w danej sytuacji.
Należy szanować prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, należy wyjaśnić to małoletniemu najszybciej jak to możliwe.
Należy unikać zbędnego ryzyka ze strony czynników zewnętrznych. Pracując z dziećmi należy upewnić się, że sprzęt i wyposażenie są używane w sposób zgodny z przeznaczeniem, a otoczenie pracy jest bezpieczne.

Zachowania i praktyki, które są niedopuszczalne ze strony pracowników.

Nie wolno krzyczeć, zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać małoletnich.
Nie wolno bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej małoletniego.
Nie wolno nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych.
Niedozwolone są seksualne komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i
pornograficznych bez względu na ich formę.
Nie wolno utrwalać wizerunku dziecka w celach prywatnych czy bez zgody opiekuna dziecka.
Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci.
Nie wolno zapraszać dzieci do swojego prywatnego mieszkania/ domu.
Nie wolno proponować dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak
również używać ich w obecności dzieci.
Nie wolno podejmować kontaktu fizycznego z dzieckiem innego niż konieczny. Dotyczy to zwłaszcza
pomagania dziecku w czynnościach samoobsługowych.
Nie wolno podejmować się okazywania form niechcianej czułości. Niedozwolone jest okazywanie
czułości w miejscach wyizolowanych, np. łazienki, komentowanie rozwoju fizycznego małoletniego.
W każdej wyjątkowej sytuacji wynikającej ze stanu emocjonalnego, potrzeb fizjologicznych, choroby
dziecka czy nieprzewidzianych wypadków należy poprosić o pomoc, obecność inną dorosłą osobę, jeżeli
jest to możliwe.
Świadek jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub
dzieci, zawsze informuje o tym osobę odpowiedzialną i postępuje zgodnie z obowiązującą procedurą
interwencji przyjętą w Przedszkolu.

Wychowanek przedszkola ma prawo do:

akceptacji takim, jakim jest,
bezpiecznej zabawy,
wypoczynku, gdy jest zmęczony,
zabawy i wyboru towarzyszy zabawy,
spokoju i samotności, gdy tego potrzebuje,
aktywnej dyskusji z dziećmi i dorosłymi,
aktywnego kształtowania kontaktów społecznych i otrzymywania w tym pomocy,
zabawy i wyboru towarzyszy zabawy,
wypoczynku, jeśli jest zmęczony.

Zachowania, które są niedopuszczalne ze strony dzieci uczęszczających do przedszkola.

bicie, kopanie, szarpanie innych dzieci oraz pracowników Przedszkola,
wyśmiewanie,
nieokazywanie szacunku dzieciom lub pracownikom Przedszkola,
nieprzestrzeganie zasad kultury współżycia w odniesieniu do rówieśników, nauczycieli i innych pracowników Przedszkola,
zabieranie przedmiotów należących do innych,
rzucanie zabawkami, niszczenie mienia przedszkola.

Standard III. Procedury.

Procedury określające krok po kroku, jakie działania należy podjąć w sytuacji krzywdzenia dziecka lub zagrożenia jego bezpieczeństwa ze strony personelu, członków rodziny, rówieśników i osób obcych.
Zasady dysponowania przez przedszkole danymi kontaktowymi lokalnych instytucji i organizacji, które zajmują się interwencją i pomocą w sytuacjach krzywdzenia dzieci (policja, sąd rodzinny, centrum interwencji kryzysowej, ośrodek pomocy społecznej, placówki ochrony zdrowia) oraz zapewnienia do nich dostępu wszystkim pracownikom.
Zasady eksponowania informacji dla dzieci na temat możliwości uzyskania pomocy w trudnej sytuacji, w tym numerów bezpłatnych telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży.

III.1 Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że małoletni jest ofiarą przemocy domowej.

Nauczyciel, który stwierdził, że dziecko może być ofiarą przemocy (zaobserwowane lub zgłoszone przez dziecko sytuacje: zaniedbywanie, powtarzające się poniżanie, upokarzanie, ośmieszanie, wciąganie dziecka w konflikt dorosłych, manipulowanie nim lub oznaki przemocy fizycznej np. siniaki, zadrapania) informuje o swoim podejrzeniu psychologa, wicedyrektora lub dyrektora placówki. Nauczyciel powinien sporządzić notatkę służbową i przekazać ją jednemu z wyżej wymienionych pracowników.
Jeżeli stan dziecka wskazuje na zagrożenie jego zdrowia lub życia, dyrektor, wicedyrektor lub psycholog wzywa pomoc medyczną (po wcześniejszym powiadomieniu rodziców lub opiekunów prawnych). Pomoc medyczną w uzasadnionych przypadkach może wezwać każdy pracownik przedszkola.
Psycholog, wicedyrektor lub inna wskazana przez nich osoba bada okoliczności sprawy np.
przeprowadza rozmowę z poszkodowanym dzieckiem w ramach interwencji kryzysowej. Informuje ona
również o zdarzeniu dyrektora, jeśli jest on nieobecny w placówce. Wicedyrektor lub dyrektor wzywa do
przedszkola rodzica/prawnego opiekuna wg procedury „Niebieskie Karty”.
W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa dyrektor niezwłocznie powiadamia policję lub
prokuraturę. Dyrektor powiadamia MOPS, a ten sąd Rodzinny i Nieletnich- w przypadku zaniedbywania
dziecka, powtarzającego się poniżania, upokarzania, ośmieszania, wciągania dziecka w konflikty
dorosłych, manipulowania nim oraz w przypadku widocznych oznak przemocy fizycznej.

III.2 Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że dziecko jest ofiarą przemocy ze strony
pracownika przedszkola.

Osoba podejrzewająca krzywdzenie dziecka przez pracownika przedszkola zgłasza problem psychologowi, wicedyrektorowi lub dyrektorowi placówki.
Psycholog lub wicedyrektor rozmawia z dzieckiem w celu zbadania sprawy. Dyrektor przeprowadza rozmowę z pracownikiem na temat podejrzenia krzywdzenia, mającą na celu przekazanie uwag, poznanie wersji zdarzeń. Jeżeli rozmowy z dzieckiem potwierdzą krzywdzenie dziecka, dyrektor lub osoba przez niego upoważniona zawiadamia o zdarzeniu rodziców/opiekunów prawnych wg procedury „Niebieskie karty”. Ze spotkania z rodzicami sporządza notatkę służbową.
Dyrektor przedszkola po potwierdzeniu informacji, podejmuje działania zmierzające do ukarania pracownika karą porządkową lub dyscyplinarną, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa, dyrektor niezwłocznie powiadamia policję lub prokuraturę.

III.3 Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka w przedszkolu przez rodzica lub innego
członka rodziny.

Osoba będąca świadkiem krzywdzenia dziecka przez rodzica lub dorosłego członka rodziny innego małoletniego zgłasza problem psychologowi, wicedyrektorowi lub dyrektorowi placówki. Specjaliści przeprowadzają rozmowę z wyżej wymienionymi osobami na temat zdarzenia: udzielają pouczenia i podają możliwe sposoby rozwiązania sytuacji.
O zdarzeniu, które zostało uznane za krzywdzenie dziecka oraz o rozmowie przeprowadzonej przez dyrektora, lub/i psychologa z rodzicem lub członkiem rodziny innego dziecka, który krzywdził dziecko, zostają powiadomieni rodzice/opiekunowie prawni.
Krzywdzonemu małoletniemu zostaje udzielone wsparcie psychologiczne.
W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa dyrektor niezwłocznie powiadamia policję lub
prokuraturę na mocy art. 304 Kodeksu Postępowania Karnego.

III.4 Procedura postępowania w przypadku krzywdzenia małoletniego przez inne dzieci.

Obowiązkiem każdego pracownika przedszkola jest bezzwłoczna reakcja na akty agresji i przemocy oraz rozmowa z ofiarą i sprawcą przemocy, służąca wyjaśnieniu sytuacji. Dziecku będącemu ofiarą przemocy zapewnia się pomoc zgodnie z jego potrzebami. Jeżeli stan małoletniego będącego ofiarą krzywdzenia, wskazuje na zagrożenie jego zdrowia lub życia, dyrektor lub inny pracownik przedszkola wzywa pomoc medyczną, po wcześniejszym powiadomieniu rodziców lub opiekunów prawnych.
Jeżeli akty agresji i przemocy są incydentalne, psycholog lub pedagog specjalny przeprowadza rozmowę
z krzywdzonym dzieckiem- ustala gdzie i kiedy doszło do zdarzenia, rozmawia także ze
sprawcą/sprawcami oraz z ewentualnymi świadkami zdarzenia, by zapobiec kolejnym aktom agresji.
Z dziećmi, które były świadkami przemocy, psycholog lub pedagog specjalny omawia przebieg
zdarzenia tak, by wskazać w rozmowie jak dziecko może sobie radzić w podobnych sytuacjach, jak
powinno reagować na krzywdzenie i komu powinno zgłaszać, gdy do niego dochodzi.
Małoletniego będącego sprawcą przemocy obejmuje się stałą opieką i kontrolą wychowawcy lub/i
psychologa. Nawiązuje się współpracę z rodzicami/opiekunami dziecka.
Jeżeli akt agresji/przemocy ma znamiona czynu karalnego stosowana jest procedura przewidziana przez
prawo. Działania te monitoruje psycholog we współpracy z dyrektorem przedszkola i wychowawcą
dziecka.
W przypadku, gdy sprawca agresji/przemocy jest nieznany, dyrektor, psycholog lub pedagog specjalny,
po rozpoznaniu sprawy, informuje rodziców/opiekunów prawnych poszkodowanego małoletniego
o możliwości zawiadomienia policji lub sam zawiadamia policję.

III.5 Procedura postępowania wobec dziecka z zaburzeniami zachowania, które zachowuje się
agresywnie w stosunku do innych lub do siebie.

Jeżeli w czasie zajęć małoletni zachowuje się agresywnie w stosunku do siebie lub innych, nauczyciel zostawia grupę pod opieką innego nauczyciela lub pracownika administracji i odprowadza dziecko do pedagoga specjalnego, psychologa lub nauczyciela, który może sprawować czasową opieką nad dzieckiem z zaburzeniami zachowania.
Psycholog/pedagog specjalny po zbadaniu okoliczności zdarzenia informuje dyrektora placówki (jeśli
sytuacja tego wymaga).
Jeśli stan zdrowia dziecka lub dzieci wskazuje na zagrożenie zdrowia lub życia, dyrektor lub inny
pracownik przedszkola wzywa pomoc medyczną (po wcześniejszym powiadomieniu rodziców lub
opiekunów prawnych).
Psycholog lub pedagog specjalny przeprowadza rozmowę z poszkodowanym dzieckiem, ze sprawcą oraz
świadkami zdarzenia.
W razie potrzeby psycholog lub pedagog specjalny zawiadamia i wzywa do przedszkola
rodziców/opiekunów prawnych dziecka będącego sprawcą oraz dziecka poszkodowanego.
Jeśli rodzice/opiekunowie prawni wyrażą gotowość współpracy z przedszkolem, ustala się plan działania
wobec dziecka będącego sprawcą. W razie potrzeby wobec dziecka poszkodowanego ustala się formy
pomocy dostosowane do jego potrzeb, możliwości oraz obecnej sytuacji. W razie zagrożenia zdrowia lub
życia dziecka lub innych osób w czasie ataku agresji dopuszcza się przytrzymanie, a nawet
unieruchomienie małoletniego.

Standard IV. Monitorowanie

Dyrektor powołuje zespół odpowiedzialny za opracowanie raportu.
Przyjęta polityka ochrony dzieci jest weryfikowana przynajmniej raz w roku przez wskazany zespół,
ze szczególnym uwzględnieniem analizy sytuacji związanych z wystąpieniem zagrożenia
bezpieczeństwa dzieci.
W ramach weryfikacji polityki osoba odpowiedzialna za koordynowanie Standardów Ochrony
Małoletnich konsultuje się z dziećmi i ich rodzicami/opiekunami prawnymi oraz, w miarę potrzeb,
wykonuje badania ankietowe wśród nauczycieli, rodziców/opiekunów prawnych oraz małoletnich, a także koordynuje prace zespołu.
Opracowany przez zespół raport może służyć do modyfikacji procedur.
Za wdrażanie, realizację i nadzorowanie Standardów odpowiada Dyrektor Przedszkola Cztery Pory Roku
mgr Justyna Konieczna.

Załączniki: