Kategoria: Porady dla rodziców

Pierwsze dni dziecka w przedszkolu – kilka przydatnych porad dla Rodziców

1. Nie przeciągaj pożegnania w szatni; pomóż się dziecku rozebrać, pocałuj je na „do widzenia” i wyjdź.
2. Nie zabieraj dziecka do domu kiedy płacze przy rozstaniu – jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić i następnego dnia znów będzie płakało.
3. Nie obiecuj – jeśli pójdziesz do przedszkola, dostaniesz prezent. Po wyjściu z przedszkola, możesz dać mu słodki drobiazg, ale nie może to być przekupywanie dziecka.
4. Kontroluj swoje wypowiedzi: zamiast- już możemy iść do domu, powiedz „teraz idziemy do domu”. Dziecko nie powinno czuć, że przebywanie w przedszkolu jest sytuacją przymusową.
5. Nie wymuszaj na dziecku, aby od razu opowiadało, co wydarzyło się w przedszkolu. Jeśli dziecko będzie gotowe samo chętnie ci opowie.
6. Mamo – jeśli dziecko przy rozstaniu bardzo rozpacza, postaraj się aby przez kilka dni przyprowadzał je tatuś. Czasami rozstanie z tatą jest mniej bolesne.

Prawidłowe kształcenie mowy jest fundamentem wychowania człowieka

M. Sowak

Kształtowanie mowy dziecka zależy od warunków organizowanych przez środowisko, w którym dziecko się wychowuje . Wychowawcze błędy otoczenia odbijają się zawsze mniej lub bardziej szkodliwie na dziecku. Dlatego też poniżej za Dr Leonem Kaczmarkiem podajemy krótko wszystkie praktyczne zalecenia, które z pewnością ułatwią rodzicom i wychowawcom opiekę nad dzieckiem.

1. Po pierwsze, mowa otoczenia powinna być poprawna. Do dziecka trzeba mówić wolno, wymowa powinna być dokładna i wyraźna. Trzeba koniecznie zaniechać używania języka dziecięcego.
2. Po drugie, na aktywność uczuciową i słowną otoczenia dziecko powinno reagować, na początku jest to uśmiech, ruch rączki, wygięcie ciała, jeśli rodzice stwierdzą u dziecka ich brak, powinno to wzbudzić ich czujność.
3. Po trzecie, absolutnie nie wolno krępować dziecka w reagowaniu na aktywność otoczenia. Dziecko powinno w tym mieć pełną swobodę.
4. Po czwarte, jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy – powinno się z nim pójść bezwzględnie do lekarza specjalisty.
5. Po piąte, jeśli dziecko jest leworęczne, należy otoczyć je specjalną opieką. Nie wolno zmuszać go w tym okresie kształtowania się mowy do posługiwania się prawą ręką.
6. Po szóste, należy pilnie przyglądać się czy kształtowanie się mowy naszego dziecka przebiega zgodnie z przyjętymi normami.
7. Po siódme, nie należy tego żywiołowego pędu wypowiadania się hamować. Sposób mówienia dziecka zawiera ogromny ładunek uczuciowy.
8. Po ósme, kiedy dziecko wejdzie w okres samodzielnego wypowiadania się i zaczyna samo coraz częściej mówić, nie należy tej ważnej dla dalszego rozwoju mowy skłonności gasić, na przykład obojętnością czy cierpką uwagą, bo wówczas zamyka się w sobie, staje się nieufne i powoli niemieje.
9. Po dziewiąte, z chwilą zdobycia umiejętności operowania wyższą formą wypowiedzi, jaką jest zdanie, rozpoczyna się okres ożywionego mówienia. Dziecko bawiąc się lalkami czy żołnierzykami, głośno przedstawia swoje przygody, które przeżywa w fantazji ze swoimi towarzyszami- zabawkami. Nie wolno dziecku przeszkadzać, nie wolno bezpośrednio go poprawiać ani też żądać od niego, by powtarzało kilkakrotnie to samo słowo lub zdanie. Wszystkie tego rodzaju zabiegi są szkodliwe ponieważ burzą dobre samopoczucie dziecka, wywołując często kompleks niższości.

O tym jak wychować szczęśliwe dziecko. Czyli reguły wychowania Janusza Korczaka.

1. Nie psuj mnie. Ja przecież dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się od Ciebie domagam. To tylko próba z mojej strony, czasami muszę Cię sprawdzić
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego najbardziej potrzebuję stanowczość daje mi poczucia bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem.
4. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie wmawiaj mi że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
7. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga.
8. Nie zwracaj zbytniej uwagi, na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
9. Nie zrzędź. W przeciwnym razie będę musiał się przed Tobą bronić a wówczas robię się głuchy na Twoje narzekania.
10. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
11. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjne wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
12. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
13. Nie bądź niekonsekwentny. Brak konsekwencji w rezultacie mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w Ciebie.
14. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
15. Nigdy nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są. Oswajam się z nimi codziennie.
16. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet.
17. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
18. Nie bój się miłości. Nigdy.